Síðasti skóladagurinn

Einu sinni á fallegum sólríkum degi rann upp síðasti skóladagurinn fyrir sumarfríið. Börnin í Foldaskóla voru spennt fyrir því að taka sér gott hlé frá náminu og eyða tíma með fjölskyldu og vinum. 

Sölvi, sem var í fjórða bekk, vaknaði þennan morgun með bros á vör. Hann klæddi sig í uppáhalds bolinn sinn og hljóp niður stigann til að fá sér morgunmat. “Mamma, ég er svo spenntur!” hrópaði hann meðan hann setti fulla skeið með morgunkorni upp í sig.

Á leiðinni í skólan, var Sölvi samferða bestu vinum sínum, Heklu og Jóni. Þau töluðu um allt sem þau vildu gera í sumar. “Við verðum að fara í sund og kannski í gönguferð,” sagði Hekla með áhuga. Jón, sem var mikill fótboltaaðdáandi, bætti við, “Og ekki gleyma fótboltanum!”

Þegar þau komu í skólann, var spenna í loftinu. Kennararnir brostu breitt, og skólastofurnar voru skreyttar með litríkum blöðrum. Frú Þóra, sem var umsjónakennarinn þeirra, tók á móti þeim með faðmlagi. “Velkomin á síðasta skóladag vetrarinns!” sagði hún. “Í dag munum við skemmta okkur, fullt af leikjum og pylsum.”

Dagurinn flaug áfram og börnin nutu hvers augnabliks. Þau spiluðu ýmsa leiki á skólalóðinni, sungu saman og fengu pylsu sem var með tómatsósu og steiktum lauk. Frú Þóra hélt líka stutta ræðu um mikilvægi þess að njóta sumarsins og muna eftir að lesa sér til gamans, jafnvel þótt þau væru ekki í skólanum.

Áður en að dagurinn kláraðist, skrifuðu allir nemendurnir eitthvað fallegt í stílabók hvers annars. Sölvi, Hekla, og Jón sögðu hvort öðru hvað þau voru heppin að hafa svona góða vini. Þau lofuðu að halda sambandi allt sumarið og gera allt sem þau höfðu áður talað um.

Loksins, þegar klukkan var orðin tvö, gekk Sölvi út af skólalóðinni með stóru brosi. Sumarið var rétt handan við hornið, og hann vissi að það yrði eitt það besta sumar í hans lífi.

Og þannig lauk síðasta skóladeginum fyrir sumarfríið, en ný ævintýri biðu rétt handan við hornið.