9. des Styrkur systkinanna í lestrarprófinu

Í skólanum var komið að hraðlestarprófi. Sara hræddist lestrarprófin. Stafirnir á blaðsíðunni virtust stundum hlaupa í allar áttir, og orðin vildu ekki alltaf standa kyrr.

“Ég er ekki viss um að ég geti þetta,” sagði Sara lágt þegar þau sátu við borðið í stofunni. Hún horfði á bókina sína og velti fyrir sér hvernig hún gæti lesið hraðar.

Sigurður, sem sat við hlið hennar, lagði bók sína frá sér og sagði, “Sko, Ég veit að þú getur þetta alveg. ” Hann brosti til hennar og bætti við, “Ég skal hjálpa þér.”

Þau byrjuðu að æfa sig. Sigurður las fyrst, hægt og rólega. Sara hlustaði og fylgdist með orðunum. Svo hóf Sara lesturinn. Hún tók djúpt andann og byrjaði að lesa. Þegar hún ruglaðist, benti bróðir hennar á rétt orð og hvatti hana áfram.

“Þú ert að gera þetta frábærlega,” sagði Sigurður. “Vertu bara róleg og taktu þér tíma.”

Daginn eftir, þegar hraðlestarprófið byrjaði, var Sara enn smá stressuð. En hún mundi orð Sigurðar og tók því rólega. Þegar hún las, fann hún að hún gat lesið ágætlega. Sara las allt prófið, og þó hún væri ekki hraðasta barnið í bekknum var hún mjög ánægð með sig.

Eftir prófið fagnaði Sigurður með henni. “Sjáðu, ég sagði þér að þú gætir þetta!” Sara brosti og þakkaði bróður sínum.